"Zahraaa zan kawoooo".

"Ahh Fati naaaa wayyoooo", nan na kawo. Na ji wani yanayi mai dadin gaske. Amma fa ban daina yi mata gwatso ba. Sai ihun ta "wayyoooo ahh" ta ke yi. Na kara dagewa. Nan ita ma ta nuna alamar kawowa. Ji kake "Uhh amm Fati suna zuwaaaa". Nan da nan jikin ta ya yi sanyi. Na fada jikin ta muka rungume juna. Na dube ta muka bushe da dariyar jin dadi.

Da na kara samun natsuwa na mike zaune. Na sa hannu ina shafa cikin ta. Ina yi ina yi mata kalamai masu sanyi. Na fara, "Zahra, na gode, kin gama yi min komai a rayuwa". Ta je budar baki ta yi magana, na sa hannu na rufe bakin ta. Na ce, "kar ki yi magana, ni ce da godiya". Ta yi murmushi ta kwanta shiru. Na ce, "ina son ki Zahra, Allah bar mu tare". Ta yi ajiyar zuciya ta ce, "amin ango na".

Ina tsananin kaunar Zahra. A lokacin nan, ji nake ban son komai, ban son kowa, ban bukatar komai, ban bukatar kowa sai ita. Zan iya jure hakurin rashin ba Baba amma ba zan iya jure rabuwa da ita ba. Na mata tambaya, "Zahra, za ki iya rabuwa da ni?". Ta yi min wani irin kallo da ke nuna alamar na ba ta mamaki. Kamar dai ba za ta amsa ba. Ta ce, "Fatima". Na amsa, "na'ama". Ta yi shiru. Sai bayan wani dan lokaci ta ce, "yanzu wai har ma ki na ganin zan iya rabuwa da ke? ".

Na kasa magana. Ta yi tamabayar da ban da amsar ta. Sai da na shiga taskar kalamai na sannan da kyar na samu kalaman da nake ganin sun dace. Ito ko kura min ido kawai ta yi. Hasken idon ta ya kara rikitar da ni. Cikin murya mai sanyi na ce, "Zahra, ina son ki. Ina tsoron ranar da zan bata miki rai ki guje ni". Na kama hannun na dubi tsakiyar kwayar idanun ta na ci gaba da magana, "Zahra, dun Allah duk lokacin da na yi miki abinda ba daidai ba, kar ki boye min, ki sanar da ni".

Ta yi murmushi, "Fatima, kin sani, ba sai an gaya miki ba ina son ki. Ba abinda zai raba mu da yaddar Allah". Muka kura wa juna ido. Son ta ya kara shiga rai na. Nan fa na ji alamar wai ma ina jin yunwa. Kuma ga shi ba mu girka wani ba. Mai girkin kenan na taushe. Na ce, "amarya, yunwa nake ji". Ta tuntsire da dariya, "sai ki ci duri ki koshi". Ni ma na taya ta dariyar, "ko in kara yunwa ba". Ta ce, "haba ango, ki ci dai ki ji ".

"Um na yafe"

"Ki ci dai", ta kama nono na. Wallahi har wata sha'awa ta sake kunno min, amma gajiya da yunwa ba za su bar ni in kara ba.

Na tallaba ta, ta mike zaune. Muka hada baki na tsotse ta. Sannan na sake ta na mike tsaye. Na ce, "tashi mu je dakin girki". Na maida tufafi na jiki na. Na ce da ita ta saka hijabi dun kar mu je dakin girki ga yunwa sha'awa ta tashi. Ta saka na kama hannun ta muka fita.

Zahra gwanar iya girki. Cikin dan karamin lokaci ta hada wani daddadan hadi. Wallahi abincin ya yi. Tunda na ke raye ban taba cin irin shi ba. Duk ma ta kara shagaltar da ni, ta hana ni cin abincin da hannu na. Haka na tsaya kamar wata 'yar jaririya ana saka min loma a baki. Har da ruwa ma sai an ba ni.